Η Αντιγόνη Παπαγεωργίου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Πολιτιστική Διαχείριση (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και εκπόνησε το διδακτορικό της στις Πολιτιστικές Βιομηχανίες στο Πανεπιστήμιο του Λιντς στην Αγγλία (υποτροφία AHRC) όπου μελέτησε τη στροφή των νέων εργαζόμενων σε μορφές δημιουργικής εργασίας και στην startup επιχειρηματικότητα στην Αθήνα της κρίσης. Είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο σε έργα που αφορούν στους τομείς των πολιτιστικών και δημιουργικών βιομηχανιών και ιδιαίτερα στην δημιουργική εργασία και παραγωγή καθώς και στην αξιολόγηση πολιτικών που αφορούν την ανεργία και απασχολησιμότητα των νέων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν το κοινωνικό φύλο, την ανάδυση των συνεργατικών χώρων εργασίας, τους ψηφιακούς νομάδες και την στροφή στην gig οικονομία. Τα τελευταία χρόνια δείγματα της ερευνητικής δουλειάς της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως το Local Economy, το Gender, Place and Culture, καθώς και το The Greek Review of Social Research. Από το Μάρτιο του 2023 είναι εντεταλμένη διδάσκουσα με γνωστικό αντικείμενο την «Πολιτιστική Διαχείριση» και τις «Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες» στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης

Αριστοτέλους 29

3^ος όροφος

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Γιάννος Παραμυθιώτης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (LL.M.) στο Freie Universität Berlin.

Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στη Νομική Σχολή του ΔΠΘ υπό την επιστημονική επίβλεψη του Καθηγητή Μ.Θ. Μαρίνου στο πεδίο του δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας. Κατά τη διάρκεια των διδακτορικών του σπουδών διετέλεσε επισκέπτης ερευνητής στο Max Planck Institute for Innovation and Competition του Μονάχου με υποτροφία της DAAD.

Ακολούθως, έλαβε υποτροφία από το ΙΚΥ για τη διενέργεια μεταδιδακτορικής έρευνας στο πεδίο του ενωσιακού δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας. Έχει διδάξει δίκαιο πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας στη Νομική Σχολή του ΔΠΘ.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο δίκαιο διανοητικής ιδιοκτησίας και αθέμιτου ανταγωνισμού, στο δίκαιο του διαδικτύου και στο δίκαιο ΜΜΕ. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «Παραμυθιώτης και Συνεργάτες» στην Αθήνα.

 Yannos Paramythiotis studied law in the University of Athens and was awarded an LL.M. degree from Freie Universität Berlin. He then went on to gain a PhD in copyright law from D.U.Th. under the supervision of Prof. Dr. M.-Th. Marinos.

During his doctoral studies he spent time as a guest researcher in Max Planck Institute for Innovation and Competition in Munich under a DAAD scholarship. Subsequently, he was awarded a scholarship from the State Scholarship Foundation to conduct post-doctoral research in the field of EU copyright law. He has taught intellectual property law in the law school of D.U.Th.

His research interests focus on intellectual property and unfair competition law, internet law and media law. He is an attorney at law, admitted to practice before the Supreme Court, and a partner of "Paramythiotis and Partners" law firm in Athens.

Ο Σπύρος Μοσχονάς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διδακτορική του διατριβή έχει τίτλο «Καλλιτεχνικά σωματεία και ομάδες τέχνης στην Ελλάδα κατά το α΄ μισό του 20ού αιώνα: η σημασία και η προσφορά τους» (Αθήνα 2010). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στη νεοελληνική εκκλησιαστική τέχνη, σε ζητήματα τέχνης και αγοράς και στις σχέσεις Κράτους-εικαστικών καλλιτεχνών.

Έχει συνεργαστεί με διάφορους φορείς (Τράπεζα της Ελλάδος, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Τράπεζα Πειραιώς, Πανεπιστήμιο Αθηνών κ.ά.) στην καταγραφή και μελέτη συλλογών έργων τέχνης, καθώς και με διάφορα Μουσεία και Πινακοθήκες (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Μουσείο Μπενάκη κ.ά.) στη διοργάνωση εκθέσεων. Έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.   

Η Λαμπρινή Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι Διδακτόρισσα του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Οι προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές ολοκληρώθηκαν στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

 Από το 2017 έως και σήμερα έχει διδάξει στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου κι εξακολουθεί να διδάσκει.

Από το 2003 έως και σήμερα εργάζεται ως επαγγελματίας δημοσιογράφος (τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης).

Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό επιστημονικών άρθρων σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά. Τα ακαδημαϊκά ενδιαφέροντά της σχετίζονται με τα νέα κι εναλλακτικά ΜΜΕ, την Δημοσιογραφία και την Πολιτική Οικονομία των ΜΜΕ

O Παναγιώτης Κάπος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι Διδάκτωρ Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Η διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Η ψηφιακή μετάβαση της εκδοτικής βιομηχανίας βιβλίου στο νέο οικοσύστημα αξίας και δικτύωσης: η ελληνική περίπτωση» εστιάζει στις θεμελιώδεις αλλαγές που αντιμετωπίζει η πολιτιστική βιομηχανία βιβλίου στην ψηφιακή εποχή. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (MSc) στη «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων», της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Δραστηριοποιείται επαγγελματικά από το 2005 ως σήμερα στον κλάδο των εκδόσεων και της πολιτιστικής επικοινωνίας. Διευθύνει και επιμελείται σειρές βιβλίων για τις Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες (ΠΔΒ), τα Μέσα, την Πληροφορία και Επικοινωνία στην ψηφιακή εποχή, τον Πολιτιστικό Τουρισμό και το Παιδικό Βιβλίο. Συνεργάζεται με οργανισμούς του εκδοτικού κλάδου και του γραπτού πολιτισμού ως επιστημονικός-ερευνητικός συνεργάτης.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στην αλλαγή παραδείγματος που επιφέρουν η ψηφιακή εποχή και τα νέα Μέσα στο εκδοτικό και πολιτιστικό πεδίο. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια για τις Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες ενώ έρευνες και άρθρα του για τις εκδόσεις, την αναγνωστική δραστηριότητα, την ψηφιακή επικοινωνία, την οικονομία των Μέσων και το πολιτιστικό φαινόμενο έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, σε διεθνείς εκθέσεις, επιστημονικά περιοδικά και βιβλία.

Η Μαρία Γιάκα κατέχει διδακτορικό δίπλωμα (Ph.D.) με τίτλο Business Strategy, Sustainability and Innovation και Μεταπτυχιακό (MSc) στην Οικονομική και Επιχειρησιακή Στρατηγική από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και βασικό πτυχίο (BSc) Οικονομικών Επιστημών από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στους τομείς των Οικονομικών, των Εταιρικών Στρατηγικών, των Στρατηγικών Μάρκετινγκ, της Βιωσιμότητας και της Καινοτομίας. Επιπλέον, έχει εμπειρία διαλέξεων στους τομείς της Διεθνούς Επιχειρηματικής Δραστηριότητας, των Εταιρικών Στρατηγικών, των Στρατηγικών Μάρκετινγκ, της Υπεύθυνης Διοίκησης, της Επιχειρηματικότητας και της Καινοτομίας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.

O Παναγιώτης Κάπος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι Διδάκτωρ Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Η διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Η ψηφιακή μετάβαση της εκδοτικής βιομηχανίας βιβλίου στο νέο οικοσύστημα αξίας και δικτύωσης: η ελληνική περίπτωση» εστιάζει στις θεμελιώδεις αλλαγές που αντιμετωπίζει η πολιτιστική βιομηχανία βιβλίου στην ψηφιακή εποχή. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (MSc) στη «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων», της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Δραστηριοποιείται επαγγελματικά από το 2005 ως σήμερα στον κλάδο των εκδόσεων και της πολιτιστικής επικοινωνίας. Διευθύνει και επιμελείται σειρές βιβλίων για τις Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες (ΠΔΒ), τα Μέσα, την Πληροφορία και Επικοινωνία στην ψηφιακή εποχή, τον Πολιτιστικό Τουρισμό και το Παιδικό Βιβλίο. Συνεργάζεται με οργανισμούς του εκδοτικού κλάδου και του γραπτού πολιτισμού ως επιστημονικός-ερευνητικός συνεργάτης.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στην αλλαγή παραδείγματος που επιφέρουν η ψηφιακή εποχή και τα νέα Μέσα στο εκδοτικό και πολιτιστικό πεδίο. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια για τις Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες ενώ έρευνες και άρθρα του για τις εκδόσεις, την αναγνωστική δραστηριότητα, την ψηφιακή επικοινωνία, την οικονομία των Μέσων και το πολιτιστικό φαινόμενο έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, σε διεθνείς εκθέσεις, επιστημονικά περιοδικά και βιβλία.

• Serafis, D. (forthcoming/2022). Unveiling the rationale of soft hate speech in multimodal artifacts: A critical framework. Journal of Language and Discrimination.
• Salahshour, N., & Serafis, D. (in press/2022). (De-)Constructing New Zealand PM Jacinda Adern’s initiative to wear the hijab after the Christchurch terrorist attack: Critical perspectives on newspapers’ discourse and argumentation. Journal of Argumentation in Context.
• Boukala, S., & Serafis, D. (2022). A Facebook discourse-oriented ethnography of Greek Jewish heritage. In U. Flick (Ed.), The SAGE handbook of qualitative research Design, 869-885. London: Sage.
• Boukala, S., & Serafis, D. (2022). Securitization, emergency and the rediscovery of responsibility in times of pandemic: Analyzing political discourses from the European South. In S. Oswald, M. Lewiński, S. Greco and S. Villata (Eds.), The Pandemic of Argumentation, 203-223. Cham: Springer.
• Serafis, D., Kitis, E. D., & Assimakopoulos, S. (2022). Sailing to Ithaka: The transmutation of Greek left-populism in discourses about the European Union. Journal of Language and Politics 21 (2): 344-369.
• Serafis, D., Raimondo, C., Assimakopoulos, S., Greco, S., & Rocci, A. (2021) Argumentative dynamics in representations of migrants and refugees: Evidence from the Italian press during the ‘refugee crisis’. Discourse & Communication 15 (5): 559-581.
• Kitis, E. D., & Serafis, D. (2020). Legitimizing austerity in crisis-hit Greece: (Re-)articulating ‘social-democracy’ in political discourses of the socialist and left-populist parties. Journal of Language and Politics 19 (4): 691-711.
• Serafis, D., Greco, S., Pollaroli, C., & Jermini-Martinez Soria, C. (2020). Towards an integrated argumentative approach to multimodal critical discourse analysis: Evidence from the portrayal of refugees and immigrants in Greek newspapers. Critical Discourse Studies 17 (5): 545-565. 
• Herman, T., & Serafis, D. (2019). Emotions, argumentation and argumentativity: Insights from an analysis of newspapers headlines in the context of the Greek crisis. Informal Logic 39 (4): 373-400. 
• Serafis, D., Kitis, E. D., & Archakis, A. (2018). Graffiti Slogans and the construction of collective identity: Evidence from the anti-austerity protests in Greece. Text & Talk 38 (6): 775-797.
• Serafis, D., & Herman, T. (2018). Media discourse and pathos: Sketching a critical and integrationist approach – Greek and French headlines before the Greek referendum of 2015. Social Semiotics 28 (2): 184-200.